Najčešća oboljenja prostate, benigna hiperplazija i karcinom prostate mogu se odložiti i u dobroj meri sprečiti zdravim ivotnim stilom i upotrebom suplemenata koji sadrže sastojke čija je zastupljenost u namirnicama mala.
Oboljenja prostate su veoma česta i predstavljaju značajan problem kod muškaraca, pretežno starije životne dobi. Iako uzroci mogu biti različiti, simptomi bolesti prostate su međusobno veoma slični.
Najčešća oboljenja prostate: Benigna hiperplazija prostate
Benigna hiperplazija prostate (BHP) najčešće je urološko stanje kod starijih muškaraca, pogađa približno polovinu muškaraca starijih od 80. god i manifestuje se u kliničkoj praksi razvojem simptoma donjeg urinarnog trakta.
Simptomi: Kako se prostata uvećava ona pritiska uretru izazivajući različite simptome: slab protok urina, nepotpuno pražnjenje bešike, učestalo noćno mokrenje, bolno i/ ili otežano mokrenje.
Nastanak bolesti: Nekoliko faktora, kao što su: zapaljenski medijatori, hormonski i dijetetski faktori, životna sredina i oksidativni stres umešani su u etiologiju ove bolesti.
Komplikacije: Komplikacije do kojih može doći usled uvećanja prostate su: infekcije urinarnog trakta, formiranje kamena u bešici, oštećenje bubrega, akutna urinarna retencija i potreba za operacijom.
Lečenje: Postoje lekovi koji su veoma uspešna i efikasna terapija BHP, ali su isto tako povezani sa određenim neželjim efektima u rasponu od impotencije i ginekomastije, do ortostatske hipotenzije i poremećaja ejakulacije.
Budući da je starost veoma važan faktor rizika za nasatanak BHP, većina pacijenata ima i niz drugih bolesti i istovremeno primenjuje veći broj lekova. Usled toga kod ovih pacijenata se mogu očekivati klinički značajne interakcije između lekova. Hirurgija takođe nudi rešenje za BHP, ali troškovi i rizici isključuju to kao rutinski tretman. Trend predstavlja povećana potreba za alternativnim metodama upravljanja ovom bolešću pomoću prirodnih aktivnih principa.
Da li ishrana može pomoći: Brojne epidemiloške studije potvrđuju da je dugovečnost povezana sa ishranom pretežno biljnog porekla. Zapadnjačka ishrana obiluje crvenim mesom i mastima, što povećava rizik od oksidativnog stresa, pa samim tim i rizik od različitih bolesti.
Polifenoli su najzastupljeniji antioksidansi u ishrani i čine sastavni deo mnogih biljnih izvora: voća, povrća, vina, čajeva. U novije vreme prirodni polifenoli sve više dobijaju na interesovanju javnosti zbog potencijalne prevencije različitih bolesti, među kojima i bolesti prostate.
Karcinom prostate
Karcinom prostate (CaP) je drugi najčešče dijagnostikovani karcinom kod muškaraca u svetu, koji se javlja u starijem životnom dobu, dok mali broj muškaraca oboli pre 50. godine života.
Genetika ima važnu ulogu kod ove bolesti, pa ukoliko je otac imao ovo oboljenje, rizik za sina je duplo veći, a ukoliko su i otac i brat imali oboljenje, rizik je čak pet puta veći. Učestalost je najniža u azijskim zemljama gde su ishrana na bazi soje i konzumacija zelenog čaja redovno zastupljeni.
Promena mesta prebivališta iz regiona gde je niska učestalost u regiju gde je visoka učestalost povećava i rizik od pojave karcinoma prostate, što je povezano sa promenom načina života, odnosno ishrane.
Pokazalo se da se izoflavoni (grupa polifenola) soje akumuliraju u prostati, gde mogu delovati citotoksično na ćelije karcinoma.
Epidemiološke studije su pokazale da narodi Azije i Dalekog istoka, koji redovno konzumiraju zeleni čaj imaju manju incidencu karcinoma prostate, kao i da se rizik za nastanak ove bolesti smanjuje sa povećanom učestalošću, dužinom trajanja i količinom pijenja zelenog čaja.
Katehini (grupa polifenola) zelenog čaja heliraju metalne jone, kao što su gvožđe i bakar i tako smanjuju oksidaciju i stvaranje slobodnih radikala. Najpotentniji katehin EGCG inhibira rast malignih ćelija na linijama karcinoma prostate.
Pored svega navedenog, rana dijagnostika i otkrivanje BHP spada u domen vašeg izabranog lekara i specijaliste urologa, koji će na osnovu osnovnih parametara ultrazvuka, PSA i uroflow na vreme započeti sa lečenjem i prevencijom adekvatnim izborom biljne i konzervativne terapije.
